Mijn eerste dag in Spanje

Vannacht ging de wekker om 3:30... Het moment waar ik me het afgelopen halfjaar op heb voorbereid was dan eindelijk aangebroken. Nadat ik het Spaans zo snel mogelijk heb proberen te leren, was het nu tijd om het in de praktijk toe te passen. De avond voordat ik vertrok heb ik samen met mijn lieve zusje Emma mijn koffers ingepakt. 1 koffer volledig vol met schoolboeken voor mijn school in België, HHC.1 koffer volledig vol met kleren en al het benodigde.

De hele familie was voordat ik zou vertrekken nog gaan eten bij Wok City in Smeermaas, mijn galgenmaal was een feit. Nadat de wekker ging hebben we alle spullen in de auto van papa geladen en zijn we onderweg naar Brussel-Zaventem gereden. Nadat alle bagage was uitgeladen, zijn we gezamenlijk voor de aller laatste keer iets gaan ontbijten op de luchthaven. Een croissant, een chocolade broodje en een kop warme chocolademelk. Ik had eigenlijk geen trek maar at het toch maar op. 5:30, we liepen met z'n allen naar de douane poortjes. Hier moest ik afscheid nemen van mijn lieve familie wat toch wel lastig was. Nog nooit ben ik langer dan 2 dagen uit huis geweest zonder hun allemaal te zien. En nu, voor het eerst in 17 jaar moest ik dan maar alleen gaan. Emma een dikke knuffel en kus gegeven, Mark hetzelfde (ook al wou hij geen van deze twee), mama en papa heb ik ook nog uitgebreid gedag gezegd en toen moest ik echt door de poortjes naar de douane. Iedereen heeft staan zwaaien tot dat ik voorbij de douane was, dit was een heel raar gevoel.

Eenmaal achter de douane heb ik alles even laten bezinken en ben meteen door gelopen naar een chocolaterie want: "Max, je kan toch niet met lege handen aankomen" werd me verteld. 1 kilo bonbons zwaarder en 35,00 euro lichter ben ik naar de boarding toegelopen en ben het vliegtuig om 6:30 ingestapt. Ik zat helemaal op de achterste rij in het vliegtuig, naast me kwamen 2 Vlaamse vrouwen zitten die op vakantie gingen naar Cadiz. We hebben de hele reis over van alles en nog wat gesproken. In de aankomsthal na 2,5-3 uur vliegen heb in 40 minuten op mijn bagage staan wachten! Ze hadden een deel van de koffers op de verkeerde band gelegd, niet bepaald handig als je het mij vraagt... Vol bepakt en bezakt ging ik richting 'salida' wat uitgang betekent, ik werd opgevangen door 2 Spanjaarden die mijn coördinatoren bleken te zijn.

Erg vriendelijke mensen waren het. Het eerste wat we deden was 'beber una bebida' oftewel, een kopje drinken (warme chocolademelk) langs de weg. Nadat we door Cadiz zijn gereden ben ik bij mijn gastgezin afgezet. Ik werd opgevangen door Ivan, een jongen van 19 die tevens de zoon is van Antonio en Felis (mijn gastouders). Antonio is pas 4 uur later aangekomen, hij had het druk met het spelen van 'padel', een soort van tennis op een klein veld en Felis... Geen idee waar ze uithangt, heb haar nog niet gezien maar ze komt vanavond wel. Nadat ik mijn koffer heb uitgepakt, heb ik gebruik gemaakt van de Spaanse siesta. Had nooit het idee dat ik om 13:30 in de middag zou slapen, voelde me een beetje oud. Heb nadat ik opgestaan ben samen met Ivan een aantal cadeautjes ingepakt want een van zijn nichten is vandaag jarig en vanavond is er een verjaardagsfeestje. Ook heb ik Ivan en zijn vader kennis leren maken met het Nederlandse fenomeen 'de stroopwafel' volgens de Spanjaarden hier wordt het uitgesproken als 'stroopwafel', best grappig. Ik ben benieuwd hoe alles gaat worden maar ben er zeker van dat dit hele avontuur een groot succes wordt. Ik hou iedereen zie mijn reisblogs volgt op de hoogte van mijn avonturen.        

  Groetjes, Max